സിക്കിമിൽ നിന്നും ഭൂട്ടാനിലേക്കുള്ള ഞങ്ങളുടെ യാത്രയിലെ അനുഭവങ്ങൾ…

ഗാംഗ്ടോക്കിലെ ഞങ്ങളുടെ രണ്ടാമത്തെ ദിവസം പുലർന്നു. പെർമിറ്റ് ലഭിക്കാതിരുന്നതിനാൽ ഞങ്ങളുടെ സിക്കിം പ്ലാനുകളെല്ലാം ക്യാൻസൽ ചെയ്തിട്ട് ഇന്ന് ഭൂട്ടാനിലേക്ക് പോകുകയാണ്. അതിനു മുൻപായി അതിരാവിലെ തന്നെ ഞാനും സലീഷേട്ടനും കൂടി ഞങ്ങളുടെ താമസ സ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള ഗ്രാമങ്ങളൊക്കെ കാണുവാനായി ഇറങ്ങി. നല്ല ഉറക്ക ക്ഷീണമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ എമിൽ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വന്നില്ല.

സലീഷേട്ടനും ഞാനും കൂടി അവിടെ അടുത്തുള്ള ഗ്രാമത്തിലെ വീടുകളൊക്കെ കാണുകയും ഗ്രാമവാസികളെയൊക്കെ പരിചയപ്പെടുകയും ചെയ്തു. എല്ലാവരും വളരെ നല്ല ആളുകളായിരുന്നു. അതിനിടെ അവിടെ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ ഒരു മലയാളിയെയും ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹവും സഹോദരനും കൂടിയാണ് താമസം. രണ്ടുപേരും അവിവാഹിതർ. കൃഷിയും കാര്യങ്ങളുമൊക്കെയായി ലൈഫ് ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് പോകുന്നു. അവരുടെ വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ പോകുകയും ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ നിന്നും നല്ല രുചികരമായ ചായയൊക്കെ തരികയുമുണ്ടായി.

അങ്ങനെ രാവിലത്തെ ചെറിയ കറക്കമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ തിരികെ റൂമിലെത്തി. അപ്പോഴേക്കും എമിൽ റെഡിയായിരുന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്ത് പോകുവാനുള്ള തിരക്കിലായി. കോഴിക്കോട് മാളിൽ നിന്നും വാങ്ങിയ ബാക്ക്പാക്ക് ബാഗുകളായിരുന്നു ഞാനും എമിലും കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്നത്. വളരെ കംഫർട്ടബിളായി ദേഹത്തു തൂക്കിയിട്ടുകൊണ്ട് നടക്കുവാൻ പറ്റിയ തരത്തിലുള്ള മികച്ച ഒരു ബാക്പാക്ക് ബാഗുകളായിരുന്നു അവ.

അങ്ങനെ സിക്കിമിൽ ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാവിധ സഹായവും ചെയ്തു തന്ന ഫാഹിസിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ സിക്കിമിൽ നിന്നും ഭൂട്ടാനിലേക്കുള്ള യാത്ര ആരംഭിച്ചു. വഴിയിൽ വലിയ തിരക്കുകൾ ഒന്നുംതന്നെ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. പോകുന്ന വഴിയിൽ ഒരു ചെറിയ തുരങ്കത്തിലൂടെ ഞങ്ങൾ കടന്നുപോകുകയുണ്ടായി. തുരങ്കത്തിലൂടെ ഞങ്ങൾ കടന്നു വരുന്ന ദൃശ്യങ്ങൾ പകർത്തുന്നതിനായി സലീഷേട്ടൻ കുറച്ചു മുന്നിലേക്ക് മാറി നിൽക്കുകയുണ്ടായി.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ സിക്കിം ബോർഡർ പിന്നിട്ട് വീണ്ടും വെസ്റ്റ് ബംഗാളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. അതിർത്തിയ്ക്കരികിൽ മനോഹരമായ ഒരു നദി ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തീസ്‌ത എന്നായിരുന്നു ആ നദിയുടെ പേരെന്ന് അവിടെ അനേഷിച്ചപ്പോൾ മനസ്സിലായി. നദിയിൽ നിന്നും കല്ലുകൾ എടുത്തുകൊണ്ട് പോകുന്ന ചില ലോറികൾ ഞങ്ങൾ കണ്ടു. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ തടി കൊണ്ടുപോകുന്ന ടാറ്റാ ലോറി മോഡലായിരുന്നു അവിടെ കല്ലുകൾ നദിയിൽ നിന്നും കയറ്റിക്കൊണ്ടു പോയിരുന്നത്.

വഴിയരികിലുള്ള കാടുകളൊക്കെ വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു. ആ മനോഹാരിത ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടർന്നു. പലയിടത്തും നിർത്തി നിർത്തി കാഴ്ചകളൊക്കെ ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചത്. വഴിയരികിൽ രണ്ടു വോൾവോ ട്രക്കുകൾ കിടക്കുന്നതു കണ്ടിട്ട് ഞങ്ങൾ അതിനരികിൽ വണ്ടി നിർത്തി. വോൾവോ എഫ്.എം. സീരീസിലുള്ള ട്രക്കുകൾ ആയിരുന്നു അവ. ട്രക്കുകാർ അവിടെ വണ്ടി നിർത്തി ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്തു കഴിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.

ഞങ്ങൾ ട്രക്ക് ഡ്രൈവർമാരോട് വിശേഷങ്ങൾ പങ്കുവെക്കുകയും അവർ ഞങ്ങളോട് വളരെ സൗഹാർദ്ദപരമായി പെരുമാറുകയും ചെയ്തു. ഞങ്ങൾ ട്രക്കിന്റെ ഡ്രൈവർ കാബിനിൽ കയറി ഫോട്ടോകൾ എടുക്കുകയും ചെയ്തു. ട്രക്കിന്റെ പിന്നിൽ അവർ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ചോറ്, ചപ്പാത്തി, റൊട്ടി, കറികൾ എന്നിവയൊക്കെയായിരുന്നു അവർ തയ്യാറാക്കിയിരുന്നത്. അവരോട് യാത്രയും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ വീണ്ടും യാത്രയായി.

കുറേദൂരം പോയപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് വിശക്കുവാൻ തുടങ്ങി. വഴിയരികിൽ കണ്ട ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലിൽ കയറി അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ന്യൂഡിൽസ് ഉണ്ടെന്നു അവർ പറഞ്ഞു. നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾ അത് ഓർഡർ ചെയ്തു. കാടിനോട് ചേർന്നുള്ള ഒരു ഗ്രാമമായിരുന്നു അത്. ഹോട്ടലിൽ (നമ്മുടെ നാട്ടിലെ ഒരു ചായക്കട സെറ്റപ്പ്) ഭക്ഷണം തയ്യാറാകുന്നതിനിടെ ഞങ്ങൾ അവിടെ അടുത്തുകണ്ട വീടുകളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ഞങ്ങൾ ചെറിയ കുട്ടികളെയും അവരുടെ അമ്മമാരെയുമൊക്കെ പരിചയപ്പെട്ടു. എല്ലാവരും ഞങ്ങളോട് നല്ല ഫ്രണ്ട്ലി ആയിട്ടായിരുന്നു പെരുമാറിയത്.

തുടർന്നുള്ള വിശേഷം പറച്ചിലിൽ അവിടത്തെ ആണുങ്ങളൊക്കെ ഡ്രൈവർമാർ ആണെന്നു മനസ്സിലായി. എല്ലാവരും നല്ല മനുഷ്യർ. അവരുടെ ജീവിതം ഞങ്ങൾ അവിടെ അടുത്തറിയുകയായിരുന്നു. കുട്ടികളാണെങ്കിൽ വളരെ ഓമനത്തം തുളുമ്പുന്ന മുഖമുള്ളവരും ആയിരുന്നു. ഒടുവിൽ ഞങ്ങളുടെ ന്യൂഡിൽസ് റെഡിയായപ്പോൾ ഗ്രാമവാസികളോട് യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഹോട്ടലിലേക്ക് നടന്നു.

നല്ല രുചിയുള്ള ന്യൂഡിൽസ് ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ നിന്നും കിട്ടിയത്. മുട്ടയും ഗ്രീൻപീസും മസാലയുമൊക്കെ ചേർത്ത് നല്ല കിടിലൻ ആയിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നതു കൊണ്ട് ഒരു തരിപോലും ബാക്കി വെക്കാതെ അതെല്ലാം ഞങ്ങൾ തീർത്തു. വിശപ്പടക്കിയശേഷം ഞങ്ങൾ വീണ്ടും യാത്ര തുടർന്നു. പോകുന്ന വഴിയ്ക്കു വെച്ച് നല്ല മഴ പെയ്തു തുടങ്ങി. ചിലയിടത്തു പട്ടാളക്കാരുടെ ട്രക്കുകൾ കോൺവോയ് ആയി (നിരനിരയായി) പോകുന്ന കാഴ്ച കണ്ടു. വളരെ മനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു അത്.

പകൽ മുഴുവൻ ഡ്രൈവ് ചെയ്ത് ഞങ്ങൾ ജലടപ്പാറ എന്ന ഒരു നാഷണൽ പാർക്കിനു സമീപമെത്തി. ഭൂട്ടാൻ അതിർത്തിയ്ക്ക് ഏതാണ്ട് 30 കിലോമീറ്റർ മുൻപായിട്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ തങ്ങിയിരുന്നത്. ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്നയിടത്തെ നാഷണൽ പാർക്കിൽ കാണ്ടാമൃഗങ്ങളെയൊക്കെ കാണുവാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ നിർഭാഗ്യവശാൽ അടുത്ത ദിവസം അവിടെ ഒഴിവുദിനം ആയതിനാൽ ആ പ്ലാൻ ആദ്യമേ തന്നെ അങ്ങ് മാറ്റിവെച്ചു. രാത്രി അവിടെ തങ്ങിയിട്ട് പിറ്റേദിവസം രാവിലെ തന്നെ ഭൂട്ടാനിലേക്ക് കടക്കുന്നതിനുള്ള നടപടിക്രമങ്ങൾക്കൊക്കെ വിധേയരാകേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങുവാനായി കിടന്നു.

Our Sponsors: 1) Dream Catcher Resort, Munnar: 9745637111. 2) SR Jungle Resort, Anaikatty: 9659850555, 8973950555. (Follow to get discounts: https://www.instagram.com/sr_jungle_resort_coimbatore/). 3) Goosebery Mens Apparel: http://goosebery.co.in(TECHTRAVELEAT എന്ന കൂപ്പൺ കോഡ് ഉപയോഗിച്ചാൽ 25% ഡിസ്‌കൗണ്ട് ലഭിക്കും). 4) Rotary Club Kochi United. 5) DBS Automotive: 97452 22566. 6) Kairali Ford: 81380 14455. Special Thanks to 1) Le Meridien, Kochi. 2) Redband Racing, Thrissur. 3) Nexus Communication, Penta Menaka, Kochi.